რუსეთი ორი დღეა, დაჟინებით ავრცელებს ინფორმაციას, თითქოს უკრაინელების მიერ ოდესის სანაპიროსთან დაყენებული 420-მდე საზღვაო ნაღმი შტორმმა ღუზებიდან მოწყვიტა და ისინი ეხლა „თავისუფალ ცურვაში“ ბოსფორის სრუტისკენ მიემართებიან, რითაც უდიდეს საფრთხეს უქმნიან შავ ზღვაში გემების უსაფრთხო ნაოსნობასო…
რუსეთის სახელმწიფო პროპაგანდას, რომ არაფერი დაეჯერება (მით უმეტეს – უკრაინაში შეჭრის შემდეგ), არახალია, თუმცა, ის ფაქტიც, რომ უკრაინელებმა ოდესის, ოჩაკოვის, ჩერნომორსკისა და იუჟნის პორტებთან, რუსული საზღვაო დესანტის გადასხმის რეალური საფრთხის თავიდან ასაცილებლად, სანაპირო წყლებში საზღვაო ნაღმები განათავსეს, სიმართლეს შეესაბამება…
სწორედ საზღვაო და სახმელეთო (ძირითადად, ტანკსაწინააღმდეგო) ნაღმური ველების დროულად დაყენების დამსახურებაცაა, რომ ომის დაწყებიდან ერთი თვის განმავლობაში რუსეთის გენშტაბმა დღემდე ვერ გაბედა საზღვაო დესანტის გადასხმა და ოდესის ოკუპაცია, რაც კრემლში ძალიან სურთ, რათა გაჭრან სახმელეთო გზა მოლდოვაში, სეპარატისტულ დნესტრისპირეთში არსებულ რუსულ სამხედრო ბაზამდე.
უკრაინელებმა, სავარაუდოდ, ჯერ კიდევ საბჭოთა პერიოდიდან შემორჩენილი ЯМ და ЯРМ ტიპის ღუზიანი საზღვაო ნაღმები დააყენეს სანაპირო წყლებში.
ამ ტიპის საზღვაო ნაღმები პირველი ცივი ომის დროს ოდესის სამხედრო ოლქში შემავალი, ყველა საბჭოთა მოტომსროლელი დივიზიის საინჟინრო საწყობებში ინახებოდა და სწორედ ასე უნდა დაეყენებინათ სანაპირო წყლებში, თუკი ნატოს ხომალდები ოდესაში საზღვაო დესანტის გადმოსხმას დააპირებდნენ.
რუსული მხარის მიერ დაკონკრეტებული საზღვაო ნაღმები – ЯМ და ЯРМ ძალიან ძველი მოდიფიკაციებისაა (პირველმა მეორე მსოფლიო ომის ბოლოსაც კი მოუსწრო) და ისინი ზღვის ფსკერზე (მაქსიმუმ 12 მ-ის სიღრმეზე) დადებულ სიმძიმეზე ღუზით არიან გამობმულნი, ხოლო თავად „ ეშვებიანი“ ნაღმი კი ზღვის ზედაპირიდან ნახევარ მეტრზეა ჩაძირული და არ მოჩანს, მაგრამ როგორც კი ხომალდის კორპუსის წყალქვეშა ნაწილი შეეხება ნაღმის „ეშვებიდან“ ერთ-ერთს, 172 კგ-იან ნაღმში მოთავსებული 20 კგ ტროტილის დეტონაცია ხდება და…
